Ewa Szelburg-Zarembina jest znana przede wszystkim z twórczości dla dzieci i młodzieży. Oprócz tego wśród jej utworów można znaleźć eseje, dramaty oraz poezję. „Najmilsi” to zbiór opowiadań wydanych w 1928 roku. Opowiadają one o dziewczynce Reni i jej przygodach ze zwierzętami. Opiekuje się rannym zajączkiem, pielęgnuje wróbelka oraz spotyka rudą wiewiórkę.

Streszczenie lektury „Najmilsi”

Tata kupił Reni małego, białego pieska. Wkrótce dziewczynka pokochała go i piesek wszędzie jej towarzyszył. Renia zaprzyjaźniła się również z kogutem, któremu pokazywała podwórko. W jej domu było wiele domowych zwierząt: piesek, kotek, kury i kogut, jednak Renia była wrażliwa również na dzikie zwierzęta.

Pewnego dnia napotkała rannego wróbelka, którego zaniosła do domu i tam się nim opiekowała. W lesie znalazła też małego, skaleczonego jeżyka, którym również postanowiła się zająć. Wszyscy wiedzieli o tym, że Renia bardzo kocha zwierzęta i umie się nimi opiekować. Kiedy więc gajowy Magiera znalazł samotnego zajączka, Renia zajęła się nim. Renia opiekowała się również sową, której się nieco bała ze względu na jej wielkie oczy, jednak wkrótce przełamała strach i zaprzyjaźniła się z ptakiem. Renia opiekowała się również wiewiórką, która po wyzdrowieniu towarzyszyła dziewczynce w codziennych obowiązkach.

Opowiadania pokazują niezwykłą przyjaźń między ludźmi i zwierzętami a także uczą nas że należy nieść pomoc zwierzętom oraz dbać o nie.